جان دیر (John Deere) برند شرکت Deere & Company، شرکتی آمریکایی فعال در صنعت ماشین‌آلات و تجهیزات سنگین است که سابقه‌ی آن به دهه‌های ابتدایی قرن ۱۹ باز می‌گردد. جان دیر امروز با انواع محصولات در حوزه‌های کشاورزی، ساختمان، جنگل‌داری، موتورهای دیزل و تجهیزات انتقال نیروی ماشین‌آلات سنگین شناخته می‌شود. جان دیر به‌خاطر محصولات پیشرفته و نوآورانه‌ای که در طول نزدیک به دو قرن فعالیت به بازار هدف عرضه کرد، همیشه در میان برترین شرکت‌های آمریکایی و بین‌المللی قرار دارد.اولین رخداد مهم تاریخی جان دیر در سال ۱۸۳۷ رخ داد که بنیا‌ن‌گذار شرکت، جان دیر، سعی در تولید ابزاری برای آسان‌تر کردن کار کشاورزان داشت. او که یک آهنگر بود، بنیاد کسب‌وکاری را شکل داد که امروز هم پس از گذشت بیش از ۱۸۰ سال، هنوز با هدف بهبود و آسان‌سازی کسب‌وکار صنعت‌گران و کشاورزان فعالیت می‌کند. اگرچه جان دیر امروز بیشتر با انواع تراکتور و ماشین‌های مشابه شناخته می‌شود، تولید چنین ماشین‌آلاتی را از ابتدای قرن بیستم و با خرید شرکت موتورهای گازی واترلو شروع کرد.جان دیر در سال ۲۰۱۹ در فهرست فورچن ۵۰۰ آمریکا رتبه‌ی ۸۷ و فهرست جهانی مذکور، رتبه‌ی ۳۲۹ را تصاحب کرد. آن‌ها اکنون علاوه بر تولید ماشین‌آلات و تجهیزت، خدمات مالی را نیز به مجموعه‌ی خود افزوده‌اند. سهام جان دیر در بازار بورس و واوراق بهادار نیویورک عرضه می‌شود و آخرین گزارش آماری، درآمد شرکت باسابقه‌ی آمریکایی را ۳۶/۳۵۷ میلیارد دلار بیان می‌کند. ساختمان مرکزی جان دیر در مولین، ایلینوی قرار دارد و هنوز از همان المان اصلی گوزن (Deere) در لوگوی شرکت استفاده می‌شود.

تاریخچه تأسیس

جان دیر آهنگری اهل گرند دیتور ایلینوی بود که با اختراع یک بیل شخم‌زنی در سال ۱۸۳۷، پایه‌های کسب‌وکار تجهیزات کشاورزی را بنا نهاد. کشاورزان منطقه‌ی شرقی آمریکا در آن سال‌ها از کارایی پایین بیل‌های شخم‌زنی ناراضی بودند. بیل‌ها برای خاک نمکی طراحی شدند بودند و توانایی شخم زدن مناسب زمین‌های چمن‌زار را نداشتند. جان، یک بیل از جنس استیل طراحی و تولید کرد که برای تأمین مواد اولیه‌ی آن، از یک اره‌ی شکسته استفاده کرده بود. همین بیل شخم‌زنی، بهانه‌ای بود که جان دیر را از یک آهنگر ساده به یک متخصص ساخت‌وتولید تبدیل کرد. او در سال‌های بعد به‌مرور مقیاس تولید بیل‌های شخم‌زنی را افزایش داد و در سال ۱۸۴۲ موفق به تولید ۱۰۰ محصول شد.

پس از گذشت ۱۰ سال از فعالیت جان دیر در تولید تجهیزات کشاورزی، زمان توسعه و گسترش کسب‌وکار رسیده بود. او از گرند دیتور به مولین رفت و به‌همراه یک شریک جدید، مرکز تولیدی بزرگ‌تری را در آنجا راه‌اندازی کرد. مولین که در نزدیکی رودخانه‌ی میسی‌سیپی قرار داشت، منابع آبی تأمین نیرو و گزینه‌های حمل‌ونقل بهتری را در اختیار دیر می‌گذاشت. کارخانه‌ی مولین، پس از یک سال، تولید خود را دوبرابر کرد.

اولین چالش‌‌های جان دیر با شرکا بر سر کیفیت محصولات بود و در سال ۱۸۵۲ به اوج رسید. او مجبور به خرید سهم دیگران شد و به‌تنهایی شرکت را اداره کرد. درواقع شرکای دیر اعتقاد داشتند مشتریان هر محصولی که با برند آن‌ها تولید شود را خواهند خرید؛ اما جان می‌گفتن درصورت کاهش کیفیت تجهیزات، قطعا رقیبی جدید آن‌ها را در بازار شکست خواهد داد.

دهه‌ی ۱۸۵۰ با بحران مالی در سطح ملی در آمریکا همراه بود. بحران مذکور، شرکت جان دیر را نیز تحت تأثیر قرار داد و جان مجبور به پیاده‌سازی تغییراتی ساختاری در شرکت شد. او برای فرار از ورشکستگی، ساختار مدیریت را اصلاح و کلیه‌ی فعالیت‌های اجرایی را به پسر ۲۱ ساله‌اش، چارلز دیر، واگذار کرد. چارلز تا ۴۹ سال بعد، مدیریت شرکت جان دیر را برعهده داشت.

اولین ماشین شخم‌زنی متحرک جان دیر در سال ۱۸۶۳ ساخته شد. آن‌ها وسیله‌ی نقلیه‌ی ساخته بودند که به‌کمک اسب حرکت می‌کرد و شخم‌زنی زمین  را انجام می‌داد. ماشین Hawkeye Riding Cultivator جان دیر مجهز به یک گیره‌ی چوبی بود که درصورت برخورد با زمین یا اجسام سخت، می‌شکست و درنتیجه از شکسته شدن یا آسیب دیدن بیل اصلی جلوگیری می‌کرد. همین طراحی،‌ حدود یک قرن بعد در یکی از ماشین‌آلات خودکار جان دیر استفاده شد.

شرکت جان دیر در دهه‌ی ۱۸۶۰ سه پتنت را به‌نام خود ثبت کرد. پتنت‌‌های مذکور، اولین ثبت رسمی نوآوری‌‌های شرکت بودند. اولین پتنت، در سال ۱۸۶۴ و برای طراحی قالب‌های ریخته‌گری بیل‌های استیل ثبت شد. جان دیر در همان دهه و پس از گذشت ۳۱ سال مالکیت شخصی یا شراکتی، به شرکتی رسمی تبدیل شد و Deer & Company نام گرفت. چهار سهام‌دار به‌عنوان سهام‌داران ابتدایی شرکت انتخاب شدند و جان و چارلز دیر، در مجموع ۶۵ درصد از سهام را تحت مالکیت داشتند.

توسعه‌ی بازار

شرکت Deere & Mansur که ابتدا به‌عنوان یک زیرمجموعه در کانزاس سیتی راه‌اندازی شده بود، در سال ۱۸۷۷ شعبه‌ای در مولین را‌ه‌اندازی کرد تا محصولاتی جدید را به خانواده‌ی جان دیر اضافه کند. ماشین‌آلات کاشت ذرت، اولین محصولات شرکت دیر و منصور بودند که فعالیتی کاملا مجزا و مستقل از زیرمجموعه‌ی کانزاس سیتی داشت. شرکت مذکور در سال ۱۹۱۰ به‌صورت رسمی در جان دیر ادغام شد. مرکز تولیدی که در دهه‌ی ۱۸۷۰ در مولین راه‌اندازی شد، هنوز هم برای تولید تجهیزات کاشت با برند جان دیر استفاده می‌شود.

نمایشگاه جهانی پاریس در سال ۱۸۷۵، موقعیت خوبی برای جان دیر و شرکا بود تا محصولات نوآورانه‌ی خود را به مشتریان بین‌المللی نشان دهند. آن‌ها در نمایشگاه مذکور، بیل شهم‌زنی Gilpin Sulky Plow را ارائه کردند که در رقابت با ۵۰ محصول مشابه، پیروز شد و جایزه‌ی هزار فرانکی نمایشگاه را دریافت کرد. تولید این بیل شخم‌زنی در سال بعد به ۵،۱۹۸ عدد و در سال ۱۸۸۳ با تولید ۷،۸۲۴ عدد به اوج رسید.

اولین کارخانه‌ی جان دیر مجهز به نورپردازی الکتریکی در سال ۱۸۸۱ و در راک آیلند کانتی شروع به کار کرد. تجهیزات کارخانه از شرکت برق بروش شیکاگو خریداری شده بود و هزینه‌ای بالغ بر سه هزار دلار را برای جان دیر به‌همراه داشت. پنج سال بعد، بنیان‌گذار افسانه‌ای جان دیر، در سن ۸۲ سالگی از دنیا رفت.

جان فرولیش، در سال ۱۸۹۲ اختراعی تاریخی در حوزه‌ی ماشین‌آلات سنگین ثبت و به‌نوعی تاریخ کشاورزی را وارد مرحله‌ای جدید کرد. او اولین تراکتور گازوئیلی جهان را با موفقیت آزمایش و شرکت Waterloo Gasoline  Engine را برای تولید همین ماشین‌آلات راه‌اندازی کرد. جان دیر در سال ۱۹۱۸ شرکت او را خرید و وارد حوزه‌ای سودآور و عظیم از تولید ماشین‌آلات کشاورزی شد.

محصولات نوآورانه و فعالیت بین‌المللی

مدیران جان دیر در طول یک قرن فعالیت، با تمامی نیازهای روز کشاورزان آشنا شده بودند و همیشه به‌دنبال تولید محصولی برای برطرف کردن نیاز بعدی آن‌ها بودند. در سال ۱۹۴۷ یکی از محصولات انقلابی شرکت به‌نام تراکتور Model M در زیرمجموعه‌ی John Deere Dubuque تولید شد. دو سال بعد، از همین پلتفرم برای ساخت تراکتوری با چرخ ممتد (Crawler) استفاده شد که MC نام گرفت. مهندسان جان دیر سپس با ااضافه کردن یک تیغه به ساختار چرخ ممتد، بولدوزری را براساس پلتفرم M تولید کردند. محصولات مذکور، پایه‌های شکل‌گیری کسب‌وکار جان دیر را در صنعت جنگل‌داری شکل دادند.

در سال ۱۹۵۰ یک محصول نوآورانه با هدف و کارکرد برداشت پنبه در جان دیر تولید شد. محصول جان دیر، اولین ماشین در نوع خود در بازار بود که پنبه را با دقت بالایی از بوته‌ی اصلی جدا می‌کرد. چهار سال بعد، ماشین نوآورانه‌‌ی بعدی این‌بار مخصوص مزارع ذرت طراحی و ساخته شد. ماشین جدید جان دیر، عملیات برداشت و دانه کردن گیاه ذرت را به‌صورت ترکیبی و خودکار انجام می‌داد. ماشین مذکور که به یک کمباین Model 45 مجهز بود، امکان برداشت ۸۰ هزار متر مربع را در یک بار عملیات فراهم می‌کرد.

چارلز دیر ویمن در سال ۱۹۵۵ از دنیا رفت. داماد او، ویلیام هیوت که از سال سال ۱۹۴۸ به‌عنوان مدیر بخش کالیفرنیا مشغول به کار شده بود، مدیریت کل را برعهده گرفت. هیوت برنامه‌های بلندمدتی برای توسعه‌ی بین‌المللی داشت و با خرید سهام یک شرکت تولید تراکتور در منهایم آلمان و زمین ساخت کارخانه در مکزیک، فعالیت‌های جهانی را با قدرت شروع کرد. 

ورود جدی جان دیر به بازارهای بین‌المللی، در سال ۱۹۵۶ انجام شد. آن‌ها ابتدا در یال ۱۹۵۶ یک مرکز تولید تراکتور کوچک در مکزیک راه‌اندازی کردند و سپس آلمان و اسپانیا را هدف گرفتند. جان دیر امروز در ۳۵ کشور جهان فعالیت می‌کند.

محصول نوآورانه‌ و ترکیبی بعدی جان دیر، در سال ۱۹۵۷ طراحی و ساخته شد. 14T Baler نام ماشین جدید برند آمریکایی بود که بسته‌بندی علوفه را به‌صورت خودکار انجام می‌داد. این ماشین، دسته‌های کوچک مکعب مستطیلی علوفه را پس از بسته‌بندی، به‌صورت خودکار به واگن جمع‌آوری پرتاب می‌کرد. با استفاده از ماشین جدید جان دیر، عملیات برداشت علوفه تنها با یک نفر نیروی انسانی قابل انجام شد.

سال‌های اخیر و وضعیت کنونی برند جان دیر

جان دیر در سال ۲۰۰۰ و با هدف توسعه‌ی بازارهای محل فعالیت، شرکت Timberjack را خریداری کرد کع از پیش‌گامان تجهیزات جنگل‌داری  در جهان محسوب می‌شد. شرکت دیگر، Waratah بود که در تولید تجهیزات برداشت و قطع درختان تخصص داشت و از رهبران بازار محسوب می‌شد. جان دیر با خرید این دو شرکت جدید، به فرمانروای محصولان جنگل‌داری در جهان تبدیل شد. در همان سال، کارخانه‌ی جدید تولید تراکتور جان دیر در پونا هند فعالیت خود را شروع کرد.

توسعه‌ی مراکز فعالیت بین‌المللی، یکی از حوزه‌های اصلی تمرکز جان دیر در قرن ۲۱ بود. آن‌ها در سال ۲۰۰۶ شرکتی را در تیانجین چین  راه‌اندازی کردند که تولید تجهیزات حمل‌ونقل را انجام می‌داد. حرکت بعدی، خرید شرکت Ningbo در چین بود که موجب گسترش فعالیت‌های جان دیر در شرق آسیا شد.

جان دیر در سال ۲۰۰۹ محصولی نوآورانه را با کارایی برداشت پنبه به بازار معرفی کرد. ماشین جدید جان دیر، علاوه بر برداشت پنبه، محصول را به‌صورت بسته‌‌های استوانه‌ای آماده می‌کرد. درنتیجه، فرایند برداشت و ارائه‌ی محصول اولیه، با کمترین توقف انجام می‌شد که پنبه‌ای با کیفیت بالا را تولید می‌کرد و نیاز به تجهیزات اضافی را هم کاهش می‌داد.

ماشین‌آلات سنگین با قدرت اسب‌بخار بسیار بیشتر از ماشین‌های معمولی، محدودیت‌های متعددی در استانداردهای آلایندگی دارند. جان دیر در سال ۲۰۱۰ موفق شد استاندارد سخت‌گیرانه‌ی Interim Tier 4 را برای محصولات خود دریافت کند و به اولین شرکتی تبدیل شد که ماشین‌هایی با استاندارد مذکور و قدرت ۱۷۵ اسب‌بخار تولید می‌کرد. در همان سال، اولین ماشین برداشت نیشگر جان دیر با دو محور برداشت، در نمایشگاه شرکت در آمریکای لاتین رونمایی شد.

در سال ۲۰۱۳، مؤسسه‌ی اسمیت‌سونین، بیل شخم‌زنی تاریخی جان دیر را در فهرست «۱۰۱ کالایی که آمریکا را ساختند» قرار داد. این ابزار، از میان ۱۳۷ میلیون المانی انتخاب شد که در ۱۹ موزه و مرکز تحقیقاتی اسمیت‌سونین نگه‌داری می‌شوند. هدف از آماده‌سازی فهرست ازسوی مؤسسه‌ی مذکور،‌ شناسایی المان‌هایی بود که نقشی تأثیرگذار در تاریخ آمریکا داشتند.

جان دیر در سال ۲۰۱۴، عملکرد خود را در حوزه‌ی فناوری و خصوصا کلان‌داده توسعه داد و مجموعه‌ی مستقل آن‌ها موسوم به Intelligent Solutions Group، راهکارهای متعدد توسعه‌ای با محوریت داده را به مشتریان ارائه کرد. محصولات نرم‌افزاری جان دیر، جمع‌آوری، جابه‌جایی، نگه‌داری و تحلیل داده را برای مشتریان صنعتی انجام می‌دهند. از جدیدترین خریدهای جان دیر می‌توان به شرکت Wirtgen اشاره کرد که در حوزه‌ی ماشین‌آلات راه‌سازی از پیش‌گامان جهانی صنعت بود.

سیاست جان دیر مبنی بر ایجاد محدودیت تعمیر نرم‌افزار تراکتورها، همیشه مورد انتقاد کارشناسان و کاربران صنعتی بوده است. آن‌ها تعمیر و شخصی‌سازی نرم‌افزارها را به تعمیرکارهای انحصاری خود محدود کرده‌اند که به‌نوعی یک مونوپولی را در صنعت ایجاد می‌کند. برخی کشاورزان، برای دور زدن محدودیت‌های نرم‌افزاری جان دیر، از نسخه‌های اوکراینی نرم‌افزارها استفاده می‌کنند.

سهام شرکت جان دیر اکنون با نماد DE در بازار بورس و اوراق بهادار نیویورک معامله می‌شود. جان می، به‌عنوان مدیرعامل و مدیر کل برند باسابقه‌ی آمریکایی فعالیت می‌کند و هدایت حدود ۷۴ هزار کارمند را در سرتاسر جهان بر عهده دارد. پیش از او، رابرت لین و ساموئل آلن، به‌ترتیب مدیریت کل جان دیر را برعهده داشتند. آخرین آمار مالی، درآمد جان دیر را در سال ۲۰۱۸، برابر با ۳۷/۵ میلیارد دلار گزارش می‌کند که ۴/۰۵ میلیارد دلار سود برای شرکت به‌همراه داشته است.

تاریخچه نشان تجاری جان دیر

همان‌طور که در بخش قبلی گفته شد، جان دیر اولین نشان تجاری خود را با طراحی گوزن جهنده در سال ۱۸۷۶ ثبت کرد. البته اسناد نشان می‌دهند که نشان مذکور، از سه سال قبل توسط شرکت استفاده می‌شده است. به‌هرحال تا آن زمان جان دیر به برندی مشهور تبدیل شده بود و سالانه حدود ۶۰ هزار ابزار شخم‌زنی تولید می‌کرد. ابزارهای جان دیر، بیش از نام خود شرکت، به‌خاطر محل تولید به‌نام Moline Plow شناخته می‌شدند. درنتیجه نیاز به یک نشان تجاری منحصربه‌فرد کاملا حس می‌شد که در برابر کپی‌ کردن محصولات نیز کارایی داشت.

اولین گوزنی که در نشان تجاری جان دیر استفاده شد، نشان خاصی نداشت و شاید حتی زاییده ذهن خلاق طراح بود. به‌هرحال در نمونه‌های بعدی، از طراحی گوزن دم‌سفید بومی آمریکای شمالی استفاده شد. نسخه‌ی دوم نشان تجاری در سال ۱۹۱۰ استفاده و در سال ۱۹۱۲ ثبت شدو در لوگوی دوم نیز گوزنی درحال پریدن از روی مرتع دیده می‌شود که اینبار با جزئیات بیشتر طراحی شد. در لوگوی دوم، برای اولین‌بار از عبارتی طولانی به‌عنوان شعار جان دیر استفاده شد.

تیم طراحی استاندارد جان دیر در سال ۱۹۳۶ به این نتیجه رسید که طراحی لوگو برای ساخت شابلون و درج آسان‌تر روی محصولات شرکت، باید بهینه شود. درنتیجه طراحی گوزن ساده‌تر و تمامی طراحی‌های جزئی قبلی حذف شدند. به‌علاوه از یک کادربندی درشت هم در اطراف لوگو استفاده شد که کمی هویت بصری برند جان دیر را بزرگ‌تر نشان می‌داد. یک سال بعد، باز هم طراحی تغییر کرد و اینبار نوبت به حذف شعار پایین لوگو و کادربندی آن بود.

جان دیر در سال ۱۹۵۶ مجددا طراحی لوگو را تغییر داد و آن را در سال ۱۹۶۲ ثبت کرد. مجددا ساده‌سازی طراحی به‌عنوان دلیل اصلی بازطراحی دیده شد که حذف شعار پایینی را به‌همراه داشت. تا آن زمان، جان دیر به‌خوبی وارد صنعت ساخت‌وساز و جنگل‌داری شده بود و محصولات زرد و سیاه برند آمریکایی، شهرت خوبی را برای خود دست و پا کرده بودند. طراحی بعدی در سال ۱۹۶۸ انجام شد که باز هم ساده‌سازی هرچه بیشتر لوگوی جان دیر را به‌همراه داشت. جزئیات طراحی گوزن به ساده‌ترین حالت تبدیل و فونت اختصاصی شرکت بر پایه‌ی Helvetica برای نوشتار نام برند استفاده شد.