امگا (Omega SA) برند ساعت‌سازی لوکس سوئیسی است که ساختمان مرکزی آن در شهر بیل ایالت بین این کشور قرار دارد. امگا در سال ۱۸۴۸ در دهکده‌ی لشو دو فوند سوئیس و توسط لوئی براندت و به‌نام La Generale Watch Co تأسیس شد. شرکت از سال ۱۹۰۳ با برند امگا به کار خود ادامه داد و نام رسمی از سال ۱۹۸۲ به Omega SA تغییر یافت. امگا امروز به‌عنوان زیرمجموعه‌ای از گروه ساعت‌سازی سواچ فعالیت می‌کند. موزه‌ی امگا که در سال ۱۹۸۴ راه‌اندازی شد، سالانه میزبان علاقه‌مندان بسیار ساعت‌های لوکس از سرتاسر جهان است.
ساعت‌های امگا، المان‌هایی تاریخ‌ساز و لوکس هستند که در کنار برندهای لوکس دیگر همچون رولکس و پتک فیلیپ، خانواده‌ی کالاهای خاص سوئیسی را شکل می‌دهند. به‌عنوان مثال یگان پروازی پادشاهی بریتانیا و ارتش آمریکا از سال‌های ۱۹۱۷ و ۱۹۱۸، ساعت‌های امگا را به‌عنوان ابزارهای اصلی ردگیری زمان در نیروهای خود انتخاب کردند. به‌علاوه ناسا  هم ساعت‌های امگا را برای کارمندان و مأموران ویژه‌ی خود استفاده می‌کند و در پروژه‌ی سال ۱۹۶۹ و سفر به ماه، یک ساعت امگا به‌عنوان اولین ساعت مسافر ماه انتخاب شد. در مجموع، نام امگا با افراد و رویدادهای مشهور تاریخی گره خورده است. از باز آلدرین و جورج کلونی و جان اف کندی، تا مائو تسه‌تونگ و الویس پریسلی و شاهزاده‌ ویلیام، مشتری ساعت‌های امگا بوده‌اند.

تاریخچه‌ی تأسیس

لوئی براندت، ساعت‌ساز جوان سوئیسی در سال ۱۸۴۸ کارگاهی کوچک را در دهکده‌ی لشو دو فوند راه‌اندازی کرد. درواقع کارگاه لوی ۲۳ ساله در ویلایی خانوادگی قرار داشت که پایه‌های برند عظیم امگا را شکل داد. لوئی، قطعات ساعت‌های خود را از صنعت‌گران محلی خریداری و ساعت‌های جیبی تولید می‌کرد. او از همان ابتدا بازاری بین‌المللی را در سر داشت و محصولات خود را از ایتالیا تا کشورهای اسکاندیناوی و انگلستان به فروش می‌رساند.

پس از مرگ لوئی براندت در سال ۱۸۷۹، پسرانش به‌نام‌های لوئی پائول و سزار، مدیریت کسب‌وکار خانوادگی را برعهده گرفتند و برنامه‌های پدر با هدف تولید ساعت‌های دقیق را ادامه دادند. آن‌ها ابتدا اطلاعات کمی از ساعت‌سازی داشتند، اما تغییراتی که به‌مرور در روندهای تولید ایجاد کردند، به‌نوعی صنعت را برای همیشه متحول کرد. تغییر آدرس شرکت از لشو دو فوند به بین نیز در همان سال‌ها رخ داد که امروز هم به‌عنوان شهر اصلی فعالیت امگا شناخته می‌شود.
شرکت ساعت‌سازی برادران براندت به‌نام Luis Brandt & Fils در بین مشغول به کار شد و اولین محصول تولید انبوه خود را در سال ۱۸۸۵ به بازار عرضه کرد. ساعت‌های برند Labradar که به‌صورت انبوه در کارخانه‌ی بین تولید می‌شدند، تعدادی از جدیدترین فناوری‌های روز ساعت‌سازی را با کیفیت و دقت بالا به بازار نشان دادند. نوآوری‌های اولین تولید انبوه شرکت براندت، پایه‌های مستحکمی را برای محصولات سال‌های آتی ایجاد کرد که برند امگا را به نامی قابل احترام در صنعت ساعت‌سازی تبدیل کرد.
از اولین نوآوری‌های برادران براندت در صنعت ساعت‌سازی می‌توان به اولین ساعت مچی با قابلیت نمایش مجزای دقیقه اشاره کرد. ساعت جدید که با برند لوئی براندت به بازار عرضه شد، اهرمی مخصوص تنظیم دقیقه داشت که برای اولین‌بار در جهان تولید شده بود. ساعت نوآورانه‌ی برادران براندت، از سال ۱۸۹۲ و اولین عرضه به بازارهای جهانی، استقبالی عالی را تجربه کرد.
در سال ۱۸۹۴، نوآوری بزرگ دیگری در شرکت ساعت‌سازی لوئی براندت رخ داد. آن‌ها مجموعه‌ای جدید از چرخ‌دنده و ساختار داخلی ساعت تولید کردند که با روش‌هایی نوآورانه و در تولید انبوه، استانداردی جدید را به صنعت ساعت‌سازی معرفی می‌کرد. سیستم جدید نه‌تنها دقت بالایی داشت، بلکه قابلیت جایگزینی قطعات توسط تعمیرکارهای گوناگون را نیز به مشتری می‌داد. سیستم تنه و تاج که در مجموعه‌ی جدید براندت استفاده شد، هنوز هم در بسیاری از ساعت‌های مکانیکی کاربرد دارد.
برادران براندت،‌ سیستم‌ نوآورانه‌ی چرخ‌دنده‌های ساعت خود را امگا (OMEGA) نامیدند که به‌صورت لغوی، دستاورد عالی معنا می‌شود. آن‌ها می‌دانستند که تولید انبوه قطعات داخلی دقیق ساعت، آینده‌‌ی صنعت را شکل می‌دهد. عموم مردم و کارشناسان نیز به‌سرعت به همین حقیقت پی بردند و شهرت و اعتبار شرکت سوئیسی، به‌مرور به سمت جهانی شدن پیش رفت.

موفقیت سیستم جدید تنظیم ساعت برادران براندت و برند آن به‌حدی بود که آن‌ها تصمیم گرفتند تا نام شرکت را به امگا تغییر دهند. امگا تا سال ۱۹۰۳ به بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی ساعت مچی در سوئیس تبدیل شد و مراحل جدی تحقیق و توسعه  را برای پیشرفت هرچه بیشتر، شروع کرد. تبلیغات و بازاریابی  برای برند امگا نیز از چند سال قبل شروع شده بود.

قرن بیستم و بازارهای جدید

امگا از برندهای ساعت‌سازی است که در رویدادهای متعدد ورزشی حضور دارد و نام آن را به دفعات دیده و شنیده‌ایم. ورود امگا به مسابقه‌های ورزشی از سال ۱۹۰۵ شروع شد که برند سوئیسی، ساعتی رسمی برای مسابقه‌های ورزشی کشور خودش و دیگر نقاط جهان، طراحی کرد. دقت و کیفیت بالای محصولات امگا، آن‌ها را به انتخاب‌هایی حرفه‌ای برای برگزارکننده‌های مسابقه‌ی ورزشی تبدیل کرد. از مسابقه‌های مهم ورزشی، مسابقه‌های پرواز بالن Gordon Bennet Cup در سال ۱۹۰۹ بود که امگا افتخار حضور در آن را پیدا کرد.

ساعت‌های امگا در ابتدای قرن بیستم به شهرتی جهانی دست پیدا کرده بودند. میزبانی از مسابقه‌های بزرگ ورزشی و اعتباری که به‌خاطر کیفیت بالای محصولات کسب کرده بود،‌ مشتریانی را از سرتاسر جهان به ساعت‌ها‌ی سوئیسی علاقه‌مند می‌کرد. به‌همین دلیل امگا تصمیم گرفت تا فروش و پشتیبانی خود را به تمام ۶ قاره‌ی جهان گسترش دهد و این تصمیم، در سال ۱۹۰۹ عملی شد.
امگا در سال‌های فعالیت همیشه تلاش کرده است تا خود را به‌عنوان برندی پیش‌گام در طراحی ساعت نشان دهد. آن‌ها در سال ۱۹۲۵ و نمایشگاه بین‌المللی آرت دکو در پاریس، مدلی را مخصوص نمایشگاه معرفی کردند که شروعی بر طراحی‌های خاص و ساختارشکن برند سوئیسی شد. طراحی آرت دکو، در آن سال جایزه‌ی بزرگ نمایشگاه پاریس را دریافت کرد. به‌علاوه در دهه‌‌های ابتدایی قرن بیستم، دقت ساعت‌های امگا نیز در آزمایش‌ها و رقابت‌های متعدد ازجمله Geneva Observatory تأیید شده بود که بیش‌ازپیش به شهرت و اعتبار برند سوئیس کمک کرد.
اولین سیستم خودکار حرکت و تنظیم ساعت با تجهیز به دو وزنه‌ی تنظیمی، در سال ۱۹۳۱ توسط امگا به صنعت ساعت معرفی شد. برند سوئیسی رویکرد جدید را در تنظیم ساعت معرفی کرده بود که حتی تا به امروز هم در بسیاری از ساعت‌های مکانیکی جهان استفاده می‌شود.
مسابقه‌های المپیک سال ۱۹۳۲ لس‌آنجلس،‌ اولین ورود جدی برند امگا به المپیک بود. برند سوئیسی از آن زمان در اکثر رویدادهای المپیک به‌عنوان شرکت اصلی زمان‌سنجی حضور داشت. امگا برای بهبود زمان‌سنجی در مسابقه‌ها‌ی المپیک، انواع نوآوری‌ها را در رویدادها پیاده‌سازی می‌کرد. آن‌ها برای اولین‌بار در سال ۱۹۳۲ دقت زمان‌سنجی یک‌دهم ثانیه را به نمایش گذاشتند که تا سال‌های اخیر تا یک‌هزارم ثانیه بهبود یافت.
امگا در سال ۱۹۳۲ اولین ساعت مخصوص غواصی خود را به‌نام Marine به بازار عرضه کرد. سوئیسی‌ها از عایق‌بندی حرفه‌ای جدیدی در ساعت خود استفاده کردند که پتنت آن را نیز به‌نام خود ثبت کرده بودند. به‌علاوه در بند ساعت و تنظیم آن نیز نوآوری‌هایی ازسوی شرکت سازنده پیاده شده بود که استفاده از آن را برای غواص‌ها راحت‌تر می‌کرد. ساعت غواصی امگا در دریاچه‌ی ژنو در نزدیکی کارخانه‌ی شرکت آزمایش شد و تا ۷۳ متر زیر آب، در برابر نفوذ آب مقاومت نشان داد. آزمایش‌های پیچیده‌ و سخت‌گیرانه‌تر آزمایشگاهی بیشتری در سال‌های بعد روی ساعت Marine صورت گرفت که مقاومت آن را تا ۱۳۵ متر زیر آب، تأیید کرد.

در سال ۱۹۳۷ یک ساعت امگا به‌نام Medicus معرفی شد که برای اولین‌بار از ثانیه‌شمار در صفحه بهره می‌برد. به‌علاوه طراحی بزرگ‌تری نیز برای ساعت جدید به‌کار گرفته شد که خواندن آن را راحت‌تر می‌کرد. ساعت مذکور در جنگ جهانی دوم به‌عنوان ابزاری کاربردی توسط پرستاران استفاده می‌شد و در اندازه‌گیری نبض بیماران، بسیار مفید بود. ساعت مدیکوس درنهایت به‌نام ساعت پرستاران شهرت یافت. 
قرارداد مهم امگا با ارتش بریتانیا، در سال ۱۹۴۰ عقد شد. برند سوئیسی مأمور به تولید ساعت‌ برای ارتش بریتانیا و متحدانش شد. امگا برای برطرف کردن نیازهای تولید انبوه و باکیفیت، روند توسعه‌ی خود را با سرعت بالایی پیش برد تا قابلیت‌هایی همچون مقاومت در برابر آب، شوک میدان‌های مغناطیسی، به بهترین نحو در ساعت‌ها پیاده‌سازی شوند. درنهایت موفقیت ساعت‌های امگا با موفقیت متفقین در میدان‌های نبرد هماهنگ بود و هرچه بیشتر به شهرت برند سوئیسی کمک کرد.
امگا در سال ۱۹۴۶ ساعتی با استفاده از طلای ۱۸ عیار و مختص بازار فرانسه تولید کرد. ساعت Tubogas نیازمند فرایندهای پیچیده‌ی تولید بود و طراحی بسیار خاصی داشت. به‌همین دلیل تعداد محدودی از آن ساخته شد. تبلیغات و بازاریابی ساعت لوکس و خاص امگا، با دقت بالایی در حوزه‌های مد و فشن انجام شد تا اینکه امروز طراحی بند آن ساعت، به‌عنوان استانداردی در صنعت شناخته می‌شود.
سیستم توربیلون در ساعت‌ها، اولین‌بار در سال ۱۹۴۷ توسط امگا به‌کار گرفته شد. این سیستم، طراحی مینیاتوری و کوچک در ساعت‌ها را ممکن کرد و از پیچیده‌ترین مکانیزم‌های موجود بود. قطعات متحرک توربیلون، به‌خاطر توانایی در حذف تأثیر جاذبه بر دقت و حرکت ساعت، ارزش بالایی داشتند، اما محدودیت‌های فناوری آن‌ها باعث می‌شد تا تنها در ساعت‌های جیبی استفاده شوند. امگا اولین برندی بود که سیستم مذکور را در ساعت‌های مچی به‌کار گرفت.
ساعت‌های مچی اولیه‌ی امگا با سیستم توربیلون، امکان‌پذیری پیاده‌سازی سیستم را نشان دادند. امروز امگا هنوز به پیش‌گامی در تولید ساعت‌هایی با این فناوری ادامه می‌دهد و به‌عنوان تنها تولیدکننده‌ی ساعت مچی با توربیلون مرکزی شناخته می‌شود.

ورود به دنیای الکترونیک

با نزدیک شدن به نیمه‌ی دوم قرن بیستم، فناوری‌های الکترونیکی به‌مرور راه خود را به‌سمت بازارهای جهانی باز می‌کردند. المپیک ۱۹۴۸ با رونمایی از دو فناوری مهم الکترونیکی همراه بود که اولین رویکردهای حرفه‌ای در زمان‌سنجی ورزشی را نشان می‌داد. امگا با سلول‌های فتوالکتریک خود موسوم به Magic Eye به مسابقات رفته بود و یک شرکت بریتانیایی نیز فناوری جدیدی برای تصویربرداری از خط پایان مسابقات معرفی و رونمایی کرد.
سلول‌های فتوالکتریک امگا، زمان دقیق رد شدن ورزشکار از خط پایان را نمایش می‌دادند و چالش قدیمی استفاده از نوارهای خط پایان را برای همیشه از بین بردند. سیستم‌های الکترونیک جدید در المپیک ۱۹۴۸ لندن، ابتدا به‌عنوان راهکارهای جایگزین به کار گرفته شدند، اما وقتی از آن‌ها برای تشخیص برنده‌ی دوی سرعت ۱۰۰ متر استفاده شد، کارایی خود را اثبات کردند. یک سال بعد، دو شرکت با ترکیب فناوری‌های خود، راهکار جامعی را برای مسابقه‌های ورزشی ارائه کردند.
امگا در سال ۱۹۴۸ و بزرگ‌داشت ۱۰۰ سالگی شرکت، ساعتی پرچم‌دار به‌نام Seamaster معرفی کرد که از قابلیت‌های پیشرفته‌ی مقاومتی بهره می‌برد. ساعت جدید امگا، انواع شرایط کاری و آب‌وهوایی را از ارتفاع بسیار زیاد تا عمق اقیانوس‌ها تحمل می‌کرد و تا سال‌ها به‌عنوان یکی از مقاوم‌ترین ساعت‌های بازار شناخته شد.

اولین ساعت تاریخی امگا در نیمه‌ی دوم قرن بیستم، با طراحی خاص ستاره در تاج ساعت طراحی و ساخته شد و Constellation نام گرفت. کیفیت ساخت و دقت بالای ساعت امگا باعث شد تا به «ساعت سوئیسی» معروف شود. هشت ستاره‌ای که در طراحی ساعت جدید امگا به‌کار رفته بودند، نشان‌دهنده‌ی هست رکورد دقتی بودند که امگا تا میانه‌ی قرن بیستم کسب کرده بود. رکوردهایی که در آزمایش‌گاه‌های معتبر Kew-Teddington و Geneva ثبت شده بودند.
اولین ساعت خودکار مخصوص بانوان امگا، در سال ۱۹۵۵ و به‌نام Ladymatic معرفی شد. ساعتی که از زمان رونمایی به‌خاطر ترکیب عالی دقت و طراحی باوقار، به شهرت رسید. سوئیسی‌ها در ساعت جدید خود فرم‌فاکتور کوچکی را ارائه کرده بودند که کوچک‌ترین کالیبر خودکار جهان را در خود جای داده بود.
مدیران امگا در سال ۱۹۵۶ تصمیم گرفتند تا ساعت Seamaster خود را در یک چالش واقعا جدی و خطرناک وارد کنند. آن‌ها ساعت مذکور را به بدنه‌ی یک هواپیما از خطوط هوایی کانادا متصضل کردند که از مسیر قطب، از آمستردام به کانادا می‌رفت. پرواز به‌مدت ۹ ساعت طول کشید و Seamster پس از قرار گرفتن در معرض انواع شرایط آب‌وهوایی و عناصر موجود در جو، به‌خوبی کار می‌کرد.
خانواده‌ی Professional از محصولات امگا، در سال ۱۹۵۷ به بازار معرفی شدند. خانواده‌ی جدید، شامل سه عضو بود که هرکدام در سال‌ها و دهه‌های بعد به بهترین محصولات دسته‌ی خود تبدیل شدند. ساعت‌های جدید به‌نام‌های Speedmaster و Seamaster 300 و Railmaster معرفی شدند. رخداد مهم بعدی، حضور قوی امگا در مسابقه‌های المپیک ۱۹۶۰ رم بود که برای اولین‌بار در آن از اسکوربردهای الکترونیکی و پخش تلویزیونی استفاده شد. امگا نیز برای رفع نیازهای فراوان تیم اجرایی، گروه کارمندان خود را در رم به‌اندازه‌ی سه‌برابر المپیک‌های قبلی افزایش داد.

همان‌طور که در ابتدای مقاله‌ گفته شد، جان اف کندی یکی از مشهورترین افراد تاریخ بود که از ساعت‌های امگا استفاده کرد. شرکت سوئیسی پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۹۶۰ آمریکا، نسخه‌ای ویژه از ساعت Slimline خود را همراه‌با حکاکی مخصوص به کندی هدیه داده بود و او نیز پس از پیروزی در انتخابات، در اولین کنفرانس خبری خود از ساعت امگا استفاده کرد. ساعت کندی اکنون در موزه‌ی امگا در بین قرار دارد.
ورود امگا به پروژه‌های فضایی در سال ۱۹۶۲ رخ داد که فضانورد ناسا، والی شیرا، از ساعت اسپیدمستر سوئیسی در اولین پرواز خود در پروژه‌ی مرکوری سیگما ۷ استفاده کرد. او در پروژه‌ی مذکور، ۶ بار به دور زمین گردش کرد و ساعت اسپیدمستر، ۹ ساعت و ۱۳ دقیقه در خارج از جو زمین حضور داشت. با پیشرفت برنامه‌های فضایی ناسا، شیرا رکورد ۲۹۵ ساعت حضور در فضا را به‌نام خود ثبت کرد و در پروژه‌های متعدد جمینی و آپولو حضور داشت. او در تمامی پروژه‌ها از ساعت امگا اسپیدمستر استفاده می‌کرد.
ناسا در مسیر پیشرفت‌های فضایی خود در دوران نبرد فضایی، به‌دنبال ساعت‌هایی باکیفیت بود تا در مأموریت‌های جدید به‌کار بگیرد. آن‌ها از چهار برند ساعت‌سازی دعوت کردند تا محصولات خود را برای آزمایش به سازمان بفرستند. آزمایش‌های ناسا روی ساعت‌ها، با بدترین شرایط عملکردی و به‌نوعی با هدف از بین آن‌ها انجام می‌شد. تنها یک ساعت موفق به گذراندن تمامی آزمایش‌ها شد و آن‌ها امگا اسپیدمستر بود. 

امگا در سال ۱۹۶۷ فناوری نوآورانه‌ی دیگر خود را برای بهود زمان‌سنجی ورزشی معرفی کرد. آن‌ها Touchpad را به استخرهای مسابقه‌ی شنا اضافه کردند که متوقف کردن زمان را پس از پایان مسیر توسط خود ورزشکار ممکن می‌کرد. تا پیش از معرفی این فناوری، داوران باید به دقت به استخر نگاه می‌کردند و به محض رسیدن ورزشکار، زمان‌سنج‌ها را به‌صورت دستی متوقف می‌کردند. تاچ‌پد امگا، امکان متوقف کردن زمان‌سنج را به ورزشکار می‌داد. المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی، با رخدادی تاریخی همراه بود. برای اولین‌بار در تاریخ مسابقه‌های المپیک، از زمان‌سنج‌های الکترونیکی در تمامی رقابت‌ها استفاده می‌شد.
سفر تاریخی ساعت‌های امگا به ماه، در سال ۱۹۶۹ رخ داد. تیم فضانوردان آمریکایی که برای اولین‌بار به ماه قدم گذاشتند، از ساعت‌های امگا اسپیدمستر پروفشنال استفاده می‌کردند که در سال ۱۹۶۵ توسط تیم آزمایشی ماسا تأیید شده بود. پس از فرود آمدن آپولو ۱۱ بر سطح ماه، ساعت‌های اسپیدمستر برای همیشه لقب «Moonwatch» را دریافت کردند.
همکاری امگا در پروژه‌های هوافضا، محدود به سفر ماه نشد. در سال ۱۹۶۹ هواپیمای جدیدی به دنیای هوانوردی پیوست که دورانی تازه را شروع کرد. کنکورد SST هواپیمایی با سرعت خارق‌العاده بود که در مراحل تولید و آزمایش آن، باید زمان‌سنجی دقیقی رخ می‌داد. سه دستگاه زمان‌سنجی از شرکت امگا در پروازهای آزمایشی کنکورد به‌کار رفتند. پس از موفقیت نمونه‌ی اولیه‌ی کنکورد، ساعت‌های امگا به تجهیزاتی استاندارد در هواپیماهای بعدی کنکورد تبدیل شدند و تا آخرین پرواز در سال ۲۰۰۳، در هواپیماها استفاده می‌شدند.
حضور امگا در پروژه‌های متعدد فضایی و نقش آن‌ها در کمک به فضانوردان، ناسا را بر آن داشت تا جایزه‌ای به پاس قدردانی به برند سوئیسی اهدا کندو جایزه‌ی Silver Snoopy Award در سال ۱۹۷۰ به مدیران امگا اهدا شد. مدال نقره‌ی مذکور، باارزش‌ترین مدال افتخاری است که از سوی فضانوردان ناسا اهدا می‌شود. امگا در آخرین پروژ‌ه‌ی ماه‌نوردی ناسا موسوم به آپولو ۱۷ هم حضور داشت.
امگا در سال ۱۹۷۴ از محصولی رونمایی کرد که ۱۰ سال تحقیق و توسعه برای آن انجام شده بود. سیستم متحرک مگاکوارتز امگا موسوم به Marine Chronometer در آن سال معرفی شد که خطایی کمتر از ۰/۰۰۲ ثانیه داشت. ساعت امگا، اولین و تنها ساعت مچی بود که به چنین دقتی دست پیدا می‌کرد. در دوران پیش از کامپیوترها، کرونومترها اهمیت زیادی در پروژه‌های آبی و دریایی داشته و عموما ابعادی بزرگ داشتند. کرونومتر امگا، برای اولین‌بار ابعاد کوچکی را به صنعت معرفی می‌کرد. کرونومتر تاریخی امروز در موزه‌ی شهر بین نگه‌داری می‌شود.

در سال ۱۹۷۵ اولین پروژه‌ی فضایی مشترک روسیه و آمریکا انجام شد که به‌نوعی نشان‌دهنده‌ی پایان جنگ سرد و نبرد فضایی بود. فضاپیماهای آپولو و سویوز در فضا به هم متصل شدند و فضانوردهای آمریکایی و روسی با اتصال تجهیزات، با هم دست دادند. کاپیتان‌های هردو کشور از ساعت‌های اسپیدمستر امگا استفاده می‌کردند که دیگر به استانداردی در سفرهای فضایی تبدیل شده بودند. سازمان فضایی روسیه از آن زمان امگا را به‌عنوان ابزار رسمی زمان‌سنجی خود انتخاب کرد و تا به‌امروز، هنوز ساعت‌های امگا روی دست فضانوردان دیده می‌شود.
صنعت ساعت‌سازی سوئیس، باوجود حضور برندهای بزرگی همچون امگا، در دهه‌ی ۱۹۸۰ رقابت‌های شدیدی را ازسوی ژاپنی‌ها حس می‌کرد و دوران مناسبی نداشت. نیکولاس جی هایک، در سال ۱۹۸۳ پس از ادغام دو شرکت ASUAG و SSIH (شرکتی که از ادغام امگا و تیسوت راه‌اندازی شد)، به‌عنوان مدیرعامل شرکت جدید موسوم به SMH انتخاب شد و تصمیم به احیای صنعت ساعت‌سازی سوئیس گرفت. شرکت او بعدا به سواچ تغییر نام داد و اکنون برند امگا را در زیرمجموعه‌ی خود دارد. بسیاری اعتقاد دارند که سیاست‌های هایک، صنعت ساعت‌سازی سوئیس را از شکست کامل نجات داد.

ساعت‌های امگا در دهه‌های پایانی قرن بیستم به شهرت جهانی بی‌سابقه‌ای رسیده بودند. انواع رویدادهای ورزشی و پروژه‌های فضایی و حتی فیلم‌های سینمایی، میزبان ساعت‌های سوئیسی بودند. رینهالد مسنر، کوهنورد افسانه‌ای ایتالیایی، اولین فردی بود که در سال ۱۹۸۹، موفق به پیاده‌روی کامل در قطب جنوب شد. او از ساعت اسپیدمستر برای مسیریابی استفاده می‌کرد که دماهایی تا منفی ۴۰ درجه‌ی سانتی‌گراد را تحمل کرده بود. از پروژه‌های مهم دیگر آن سال‌ها می‌توان به یک سال حضور ساعت اسپیدمستر در ایستگاه فضایی اشاره کرد که با هدف بررسی زمان طولانی قرار داشتن ساعت در خلأ انجام شد. ساعت امگا آن پروژه را نیز به‌خوبی به پایان رساند. به‌علاوه ساعت سی‌مستر امگا نیز برای اولین‌بار در سال ۱۹۹۵ در فیلم جیمز باند استفاده شد و در سال‌های بعد، ساعت رسمی این فیلم لقب گرفت.
اولین خرده‌فروشی اختصاصی امگا با هدف عرضه‌ی تمامی محصولات شرکت در یک محل، در سال ۲۰۰۰ در زوریخ راه‌اندازی شد. این فروشگاه که به‌‌نام بوتیک امگا مشهور بود، یکی از سیاست‌‌‌های هایک برای افزایش محبوبیت و شهرت برند امگا محسوب می‌شد. امروز بیش از ۳۰۰ بوتیک امگا در سرتاسر جهان مشغول به فعالیت هستند.

سال‌های اخیر و وضعیت کنونی برند امگا

امگا در چند سال پایانی قرن بیستم و ابتدای قرن ۲۱، در مسابقات المپیک غایب بود. برند سوئیسی در سال ۲۰۰۶ و بیستمین المپیک زمستانی تورین، به‌عنوان برند رسمی زمان‌سنجی مسابقه‌‌ها به میادین بازگشت. دو سال بعد و در المپیک تابستانی پکن، رکورد جدیدی توسط امگا ثبت شد. آن‌ها ۴۲۰ تن تجهیزات زمان‌سنجی را به چین ارسال کردند که توسط ۴۵۰ داور و برگزارکننده‌ی رقابت‌های ورزشی مورد استفاده قرار گرفت. المپیک پکن، بیست‌وسومین حضور امگا در رویدادهای جهانی بود.

رویکردهای تحقیق و توسعه در سال‌های اخیر هیچ‌گاه در امگا متوقف نشده‌اند. برند سوئیسی همیشه تلاش خود را به‌کار گرفته است تا محصولاتی باکیفیت و عالی جهت برطرف کردن نیاز مشتریان دائمی خود تولید کند. آن‌ها در سال ۲۰۰۸ طراحی جدیدی برای قلب تپنده‌ی ساعت‌های خود ارائه کردند و آن را Si14 نامیدند. این نام‌گذاری از نماد شیمیایی و عدد اتمی سیلیکون نشأت می‌گیرد و دوام بالایی را در انتقال حرکت ساختار داخلی ساعت، به‌همراه دارد.
نسل جدید ساعت‌های Ladymatic امگا در سال ۲۰۱۰ معرفی شد. این ساعت‌های خودکار که نمونه‌ی اول آن‌ها در سال ۱۹۵۵ به بازار عرضه شده بودند، به‌نوعی هویت امگا را با هدف‌گیری بازار زنان به‌همراه داشتند. نسل جدید از سیستم متحرکه‌ی بهینه استفاده می‌کرد و طراحی مدرن‌تری هم داشت.
امگا در سال ۲۰۱۱ به رشته‌ی ورزشی جدیدی وارد و به‌عنوان زمان‌سنج رسمی مسابقه‌های گلف PGA آمریکا انتخاب شد. ساعت‌های امگا برای زمان‌سنجی زنده‌ی همه‌ی رویدادها استفاده می شدند. قرارداد امگا تا سال ۲۰۲۲ ادامه دارد و برند سوئیسی تاکنون نوآوری‌‌های متعددی را برای زمان‌سنجی دقیق در مسابقه‌های گلف PGA ارائه کرده است. امگا در این سال‌ها فعالیت‌های قابل‌توجهی هم با هدف جلب توجه به بحران‌های زیست‌محیطی داشته است که تهیه‌کنندگی ساخت فیلم Planet Ocean یکی از مهم‌ترین آن‌ها محسوب می‌شود.
یکی از جدیدترین نوآوری‌های امگا در ساخت ساعت‌های مقاوم، در سال ۲۰۱۳ و با معرفی Co-Axial 8508 رخ داد. ساعت مذکور، با هدف مقاومت حداکثری دربرابر یکی از قوی‌ترین نیروهای طبیعت ساخته شد و مقاومت در برابر میدان‌های مغناطیسی را تا ۱۵ هزار گائوس ارائه می‌کند. ساعت‌های مقاوم مرسوم، مقاومت تا هزار گائوس را به‌همراه داشتند. امگا در ساخت ساعت‌های جدید با شرکت‌های متعدد همکار خود در گروه سواچ همکاری کرد.
امگا در سال ۲۰۱۵ استاندارد جدیدی را در آزمایش ساعت‌ معرفی کرد که به تأیید مؤسسه‌ی اندازه‌گیری فدرال سوئیس رسید. درواقع امگا به‌دنبال روش‌هایی اختصاصی بود تا کیفیت و کارایی محصولات خود را آزمایش کند و همچنین، برند خود را دقیق‌تر و با کیفیت‌تر نشان دهد. آزمایش‌ها و تأییدیه‌ی Master Chronometer درنهایت در سال ۲۰۱۵ ثبت شدند که ساعت‌ها را نه‌تنها در شرایط استفاده‌ی عادی، بلکه شرایطی خاص مانند میدان‌های مغناطیسی تا ۱۵ هزار گائوس، بررسی می‌کنند.
مسابقه‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو، بیست‌وهفتمین حضور امگا از سال ۱۹۳۲ به‌عنوان زمان‌سنج رسمی رویداد بود. این رویدا برای اولین‌بار در آمریکای لاتین برگزار می‌شد و امگا با ۴۸۰ دستگاه زمان‌سنج و ۴۵۰ تن تجهیزات، به ریو دو ژانیرو سفر کرد. از نوآوری‌های مهم آن مسابقات می‌توان به دوربین خط پایان MYRIA اشاره کرد که توانایی ثبت ۱۰ هزار تصویر را در ثانیه داشت.
ساختمان مرکزی جدید امگا در بین، در سال ۲۰۱۷ رونمایی شد. معمار ژاپنی، شیگرو بان، طراحی ساختمان جدید را در سوئیس برعهده داشت. امگا علاوه بر نیاز به افزایش فضای کاری، به‌دنبال ساختمانی با بهترین تجربه‌ی کاربری و خصوصا نورپردازی بود و از نور طبیعی در اکثر بخش‌های ساختمان مرکزی بهره برد. به‌علاوه سیستم‌های پیشرفته‌ی صرفه‌جویی در انرژی نیز در تمامی زیرساخت‌های امگا به‌کار گرفته شدند.

از نوآوری‌های اخیر امگا در ساخت ساعت‌های مچی می‌توان به کاهش قابل‌توجه وزن محصولات در یک خانواده‌ی خاص اشاره کرد. ساعت‌های Ultra Light امگا که در سال ۲۰۱۹ معرفی شدند، وزنی حدود ۵۵ گرم دارند و از گاما تیتانیم در ساخت آن‌ها استفاده می‌شود. ماده‌ی مذکور، عموما در صنعت هوافضا کاربرد دارد.
همان‌طور که گفته شد برند امگا امروز یکی از دارایی‌های گروه ساعت سواچ محسوب می‌شود که از بزرگ‌ترین ساعت‌سازهای جهان است. آمار کارمندان و درآمد و گزارش‌های مالی امگا، به‌صورت مجموعه‌ای با سواچ ارائه می‌شود و آمار مجزایی در دست نیست. درحال حاضر، رینالد آشلیمان مسئولیت مدیریت کل امگا را برعهده دارد.