بانکها معمولاً تنها منبع یک سرمایه گذاری جدید نیستند چرا که بازده بانک معمولاً محدود به نرخ بهره ای است که درباره آن مذاکره میکند ولی در صورتی که شرکت با شکست مواجه شود، ریسک آن میتواند به بهای کل مبلغ وام تمام شود. با این وجود، هنگامی که یک مؤسسۀ بازرگانی در حال فعالیت بوده و یک سابقۀ مالی ایجاد کرده است، بانکها به یکی از منابع مستمر تأمین مالی تبدیل می شوند.

به همین دلیل، مالک مؤسسۀ بازرگانی کوچک نیازمند آگاهی از معیارهایی است که وام دهندگان و سرمایه گذاران هنگام ارزیابی اعتبار کارآفرینان از آنها استفاده میکنند. وام دهندگان و سرمایه گذاران از این معیارها تحت عنوان C5 اعتباری نام میبرند: سرمایه(Capital)، ظرفیت(Capacity)، وثیقه(Collateral)، شخصیت (Character) و شرایط (Condition)

سرمایه

قبل از اینکه وام دهنده مایل به اعطای وام باشد، یک مؤسسۀ بازرگانی کوچک باید یک مبنای سرمایۀ ثابت داشته باشد. در غیر این صورت، وام دهنده عملاً مبادرت به سرمایه گذاری در سرمایۀ مالکانۀ مؤسسۀ بازرگانی نموده است. بسیاری از بانکها از پرداخت وام هایی که به عنوان سرمایه گذاری در سهام مالکانۀ شرکت تلقی میشود امتناع میکنند چرا که توانایی بالقوه بازگشت سرمایه به شدت به بهره وام محدود شده و زیان بالقوه آن احتمالاً از سود مربوطه بیشتر خواهد شد. در حقیقت، رایجترین دلایلی که بانکها برای رد درخواست وام مؤسسات بازرگانی کوچک مطرح میکنند عدم کفایت سرمایه و بدهی زیاد مؤسسه است.

بانکها انتظار دارند که یک شرکت کوچک از یک مبنای کافی سرمایه توسط مالک یا مالکان برخوردار باشد تا بتواند در خلال تنگناهای مالی، که امری رایج در مراحل آغازین و رشد مؤسسۀ بازرگانی به حساب میآید، از سرمایه گذاری مذکور پشتیبانی نماید. وام دهندگان و سرمایه گذاران، سرمایه را به عنوان یک استراتژی برای سهیم شدن در ریسک با کارآفرینان تلقی میکنند.

ظرفیت

واژه مترادف ظرفیت، جریان نقدی است . وام دهندگان و سرمایه گذاران باید از توانایی شرکت در پرداخت تعهدات مالی به صورت منظم و بازپرداخت وام ها متقاعد شده و اطمینان حاصل کنند که شرکت مذکور میتواند نقدینگی کافی را ایجاد کند.  زیرا بسیاری از شرکتهای کوچک به واسطۀ فقدان نقدینگی، و نه فقدان سود، ورشکست میشوند. برای یک شرکت، امکانِ نشان دادن سود وجود دارد ولی در عین حال ممکن است شرکت مذکور فاقد نقدینگی باشد که این بدان معناست که از نظر فنی ورشکسته است.

خصوصاً برای وام های کوتاه مدت، وامدهندگان از مؤسسات بازرگانی کوچک انتظار دارند که آزمون نقدشوندگی را با موفقیت پشت سر بگذارند. وامدهندگان و سرمایه گذاران بالقوه دقیقاً جریان نقدی یک شرکت را مورد بررسی قرار میدهند تا تعیین کنند که آیا از ظرفیت لازم برای بقاء و حفظ خود در این شرایط برخوردار است یا نه.

وثیقه

وثیقه شامل تمام دارایی هایی است که یک کارآفرین به عنوان ضمانت در اختیار وام دهنده قرار داده و تضمینی برای بازپرداخت وام به حساب می آید. اگر شرکت مذکور نتواند وام مذکور را بپردازد ،قرض دهنده حق فروش وثیقه و استفاده از عواید آن برای تأمین مبلغ وام خود را دارد.

نوعاً، بانکها از وامهای تضمین نشده و فاقد پشتوانۀ وثیقه برای مؤسسات بازرگانی نوپا استفاده نمیکنند. بانکها تمایل کارآفرینان به ترهین دارایی های شخصی یا بازرگانی را نشانۀ تعهد آنها به موفقیت یک سرمایه گذاری تلقی میکنند. یک طرح کسب و کار منطقی میتواند منجر به بهبود نگرش یک بانکدار نسبت به یک سرمایه گذاری شود.

شخصیت

قبل از ارائه وام یا سرمایه گذاری در یک مؤسسۀ بازرگانی کوچک، وام دهندگان و سرمایه گذاران باید از شخصیت یا اهلیت کارآفرین مطمئن شوند.

ارزیابی اهلیت غالباً بر اساس عوامل نامشهودی مثل صداقت، وقار، شایستگی، وضعیت ظاهری، عزم، هوش و توانایی او صورت میگیرد. اگر چه قابلیتهای مذکور قابلیتهایی انتزاعی و ذهنی هستند، این ارزیابی نقشی حیاتی در اتخاذ تصمیم برای پرداخت یا عدم پرداخت پول به یک مؤسسۀ بازرگانی دارد.

وام دهندگان و سرمایه گذاران می دانند که بسیاری از مؤسسات بازرگانی به واسطۀ مدیریت ناکارآمد با شکست مواجه شده و درصدد اجتناب از پرداخت وام به کارآفرینان پرخطر هستند. یک طرح کسب و کار منسجم و یک برنامۀ ارائۀ حساب شده توسط کارآفرین میتواند بخش اعظمی از راه را در متقاعد کردن بانکدار از توانمندی های مالک مؤسسه بپیماید.

شرایط

شرایطی که در ارتباط با درخواست پول است نیز بر شانس کارآفرین در دریافت پول تأثیر میگذارد. وام دهندگان و سرمایه گذاران عوامل مربوط به عملیات یک مؤسسۀ بازرگانی مثل پتانسیل رشد در بازار، رقابت، مکان، نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصتها و تهدیدها را مدنظر قرار میدهند.

مجدداً، بهترین روش فراهم کردن اطلاعات مربوطه، تهیۀ یک بیزینس پلن است. شرط مهم دیگری که بر تصمیم بانکدار تأثیر میگذارد شکل کلی اقتصاد است که شامل نرخ بهره، تورم و تقاضای پول است. اگر چه این عوامل ورای کنترل کارآفرین هستند، با این حال هنوز هم یکی از مؤلفه های مهم در تصمیم یک بانکدار به حساب میآیند.

هر چه امتیازات یک مؤسسۀ بازرگانی کوچک در این 5C بالاتر باشد، شانس دریافت وام بیشتر خواهد بود. یک کارآفرین هوشمند هنگام تهیۀ طرح کسب و کار و ارائۀ آن، این موارد را مدنظر قرار میدهد.