برند تامسون رویترز؛ رسانه کانادایی، سابقه بریتانیایی/فروش برند
تامسون رویترز (Thomson Reuters) یک شرکت کانادایی با مدیریت بین‌المللی است که در زمینه‌ی رسانه‌های گروهی فعالیت می‌کند. مقر اصلی این شرکت در تورنتو اونتاریو در کانادا واقع است. سهام این شرکت در بورس‌های نیویورک و تورنتو عرضه می‌شود.
برند تامسون رویترز در سال ۲۰۰۸ و پس از خرید گروه رسانه‌ای رویترز توسط شرکت تامسون، تأسیس شد. در حال حاضر اکثر سهام این برند متعلق به شرکت وودبریج، از دارایی‌های خانواده‌ی ثروتمند تامسون است. تامسون رویترز در سال ۲۰۱۰ از طرف نشریه‌ی اینتربرند به‌عنوان برترین برند کانادا انتخاب شد. این شرکت در حال حاضر در بیش از ۱۰۰ کشور دنیا فعال است و بیش از ۴۵ هزار کارمند دارد.
تاریخچه تأسیس
همانطور که گفته شد، تامسون رویترز از ادغام دو شرکت تامسون و گروه رسانه‌ای رویترز تأسیس شده است. هر یک از این دو شرکت، سابقه و تاریخچه‌‌ای طولانی در صنعت رسانه دارند.شرکت تامسون (Thomson Corporation)
شرکت تامسون در سال ۱۹۳۴ توسط روی تامسون در اونتاریو و به‌عنوان ناشر روزنامه‌ی تیمینز دیلی تأسیس شد. در سال ۱۹۵۳، تامسون روزنامه‌ی Scotsman را خریداری و به اسکاتلند نقل مکان کرد. گسترش حضور تامسون در میان رسانه‌های اسکاتلندی با برنده شدن فرانچایز تلویزیون این منطقه در سال ۱۹۵۷ سرعت گرفت.تامسون در سال ۱۹۵۹ گروه رسانه‌ای کمزلی (Kemsley) را خریداری کرد. این خرید باعث شد که کنترل روزنامه‌ی ساندی تایمز به دست او بیفتد. خرید بعدی، روزنامه‌ی تایمز بود که در سال ۱۹۶۷ اتفاق افتاد.
تامسون در صنایع دیگر نیز دستی بر آتش داشت. او در سال ۱۹۶۵ به صنایع هوایی وارد شد و شرکت بریتانیا ایرویز را خریداری کرد. او در سال ۱۹۷۱ نیز وارد صنایع نفت و گاز شد و در یک کنسرسیوم استخراج در دریای شمال همکاری کرد.
در سال ۱۹۷۶ و با مرگ روی تامسون (معروف به لرد تامسون)، شرکت او تمامی فعالیت‌های رسانه‌ای خود را متوقف کرد و روزنامه‌های تایمز، ساندی تایمز و تلویزیون اسکاتلند را فروخت. هدف آن‌ها، گسترش فعالیت‌های صنعت نشر بود. شرکت تامسون در سال ۱۹۸۸، انتشارات Sweet & Maxwell را خریداری کرد. از آن زمان نام شرکت به International Thomson Organisation تغییر کرد. ادغام بعدی در سال ۱۹۸۹ شکل گرفت و این شرکت با روزنامه‌ی تامسون ترکیب شد. این ادغام، شرکت Thomson Corporation را تشکیل داد. اولین خرید پس از این ادغام، انتشارات وست پابلیشینگ بود که در زمینه‌ی ارائه‌ی سرویس‌ها و ابزارهای تحقیقاتی حقوقی فعالیت می‌کند. یکی از معتبرترین سرویس‌های این شرکت، پلتفرم Westlaw است.
گروه رسانه‌ای رویترز (Reuters Group)
پائول جولیوس رویترز یک جوان آلمانی مقیم شهر آخن در امپراطوری پروس بود. او در ۳۴ سالگی و در میانه‌ی دهه‌ی ۱۸۵۰ متوجه قابلیت تلگراف برای ارسال اخبار شد. او معتقد بود با استفاده از تلگراف می‌توان با سرعت بیشتری اخبار را رد و بدل کرد و نیازی به صبر کردن چندروزه و چند‌هفتگی برای دریافت اخبار نیست.رویترز ابتدا از خطوط تلگراف میان آخن و برلین برای تبادل اخبار استفاده کرد. پس از مدتی برای ارسال خبرهای مهم به مرکز مالی امپراطوری یعنی بروکسل بلژیک، از کبوترهای نامه‌رسان در مسیر برلین به بروکسل استفاده کرد. رویترز در سال ۱۸۵۱ به لندن رفت. او پس از موفقیت در راه‌اندازی خطوط خبری تلگراف زیردریایی، توافقی با بورس‌های لندن و پاریس داشت و اخبار مالی و قیمت سهام‌ها را میان این بورس‌ها رد و بدل می‌کرد.
آژانس خبری رویترز پس از موفقیت در انتشار خبرهای مالی، اعتباری مثال‌زدنی در اروپا کسب کرد. این شرکت اولین رسانه‌ای بود که اخبار را منتشر می‌کرد و تا امروز نیز بسیاری از آژانس‌های خبری مشتری سرویس‌های رویترز هستند. یکی از مهم‌ترین خبرهایی که رویترز به‌عنوان اولین رسانه منتشر کرد، مرگ رئیس جمهور مشهور آمریکا، آبراهام لینکلن بود.
در سال ۱۹۸۴ سهام گروه رویترز به‌صورت عمومی در بورس نزدک و لندن عرضه شد. یکی از نگرانی‌هایی که از همان ابتدای عرضه وجود داشت، سهامداران عمده بودند که ممکن بود استقلال رسانه‌ای گروه را با مشکل مواجه کنند. به همین دلیل قانونی در رویترز تصویب شد که سهامداری بیش از ۱۵ درصد را برای افراد ممنوع می‌کرد. این قانون برای اولین بار برای روپرت مرداک اجرا شد. او قصد داشت شرکتی خریداری کند که با این خرید، مجموع سهام او در رویترز بیش از ۱۵ درصد می‌شد. قانون رویترز پس از خرید شرکت توسط مرداک او را مجبور کرد که مجموع سهامش را به کمتر از ۱۵ درصد کاهش دهد.
پس از عرضه‌ی عمومی سهام (IPO)، گروه رویترز فعالت خود را با سرعت بیشتری گسترش داد. آن‌ها سرویس‌های متنوع اخبار مالی و اقتصادی را با همکاری شرکت‌های رسانه‌ای دیگر عرضه می‌کردند. گسترش گروه رویترز به حدی بود که در سال ۱۹۹۵ شرکت Greenhouse Fund را برای پشتیبانی از استارتاپ‌های تکنولوژی تأسیس کردند. یکی از محصولات خاص رویترز در زمینه‌ی اخبار مالی در سال ۲۰۰۶ عرضه شد. آن‌ها سیستمی عرضه کردند که به ماشین‌ها و کامپیوترها اجازه و توانایی خواندن خبرهای مالی و آنالیزهای سهام می‌داد و تجارت خودکار سهام را ممکن می‌ساخت.
خرید رویترز توسط تامسون
شرکت تامسون در ۱۷ آوریل سال ۲۰۰۸، به‌صورت رسمی گروه رویترز را خریداری کرد. پس از این خرید، شرکت تامسون رویترز به‌صورت رسمی تأسیس و سهام آن نیز در بورس‌های نیویورک و تورنتو عرضه شد.در فوریه‌ی سال ۲۰۱۳، شرکت اعلام کرد که قصد دارد ۲۵۰۰ شغل را در بخش‌های حقوقی، مالی و مدیریت ریسک حذف کند. آن‌ها در اکتبر آن سال نیز ۳ هزار شغل را در همین بخش‌ها حذف کردند. دلایل حذف شغل‌ها، کاهش هزینه‌ها اعلام شد.
همانطور که پیش از این اشاره شد، قوانین سهامداری رویترز به هیچ شخص یا سازمانی اجازه نمی‌داد که بیش از ۱۵ درصد از سهام آن را در اختیار داشته باشد. البته خرید این گروه توسط شرکت تامسون، شرکت خانوادگی وودبریج را صاحب ۵۳ درصد از سهام تامسون رویترز کرد. کارشناسان و روزنامه‌نگاران رویترز نگران آن بودند که این خرید و ادغام، استقلال رسانه‌ای آن‌ها را خدشه‌دار کند. این استقلال و بی‌طرفی رسانه‌های رویترز، یکی از نشانه‌های اعتبار آن‌ها در طول سالیان فعالیت بوده است. نگرانی دیگر کارشناسان این سرویس، در حاشیه قرار گرفتن فعالیت‌های رسانه‌ای به خاطر وجود کسب و کار ارائه‌ی اطلاعات مالی در شرکت جدید بود.
یکی از مدیران رویترز درباره‌ی این نگرانی گفته بود که ادغام با شرکت تامسون، به خاطر شرایط مالی دشوار گروه رسانه‌ای بوده است. پر گیلنهامر در این باره گفته بود که اولین اصل سهامداری رویترز، برای خانواده‌ی تامسون نادیده گرفته خواهد شد؛ اما دلیل آن این است که در شرایط موجود، آینده‌ی رویترز مهم‌تر از اصول سهامداری است. او معتقد بود در صورتی که آینده‌ی رویترز تأمین نشود، اصولی باقی نخواهد ماند که برای آن‌ها تلاش کنند. به هر حال در حال حاضر خانواده‌ی تامسون با مالکیت شرکت وودبریج، درصد بالایی از تامسون رویترز را در اختیار دارند؛ اما با توافق‌های صورت‌گرفته، تعهد داده‌اند که در موارد تصمیم‌گیری با زیرمجموعه‌های مدیریتی باسابقه‌ی رویترز کاملا همکاری کنند.
روند کاری و شرکت‌های زیرمجموعه
مدیر عامل تامسون رویترز در حال حاضر، جیمز سی. اسمیث است. او پیش از این مدیر عامل بخش کسب و کار مجموعه بود. رئیس هیئت مدیره نیز از خانواده‌ی تامسون است و دیوید تامسون نام دارد. تامسون رویترز در هشت بخش اصلی فعالیت می‌کند. این بخش‌ها عبارتند از:- مالی
- راه‌حل‌های مدیریت ریسک
- مالکیت معنوی
- حقوقی
- علوم دارویی
- آژانس خبری رویترز
- مالیات و حسابداری
- تحقیات علمی
در جولای سال ۲۰۰۹، شرکت Streamlogics به زیرمجموعه‌های این گروه اضافه شد. استریم لاجیکس در سال ۱۹۹۹ تأسیس شده و تمرکز اصلی آن روی استخراج و پردازش اطلاعات است. این شرکت در زمینه‌های متنوع فناوری، مالی و سلامت، داده‌های مفید را برای شرکت‌های بزرگ استخراج می‌کند. شرکت دیگری که در سال ۲۰۰۹ خریداری شد، Vhayu Technologies بود. این شرکت در زمینه‌ی جمع‌آوری و ارائه‌ی اطلاعات تیک کالا فعالیت می‌کرد. تیک کالا نوعی از اطلاعات سهامی است که در خرید و فروش سهام‌های آتی کاربرد دارد.
گروه Hugin هدف بعدی تامسون رویترز بود. آن‌ها این شرکت فعال در زمینه‌ی ارتباط با مشتری و سهامداران را در سپتامبر سال ۲۰۰۹ از NYSE Euronext خریدند. رقم این قرارداد در حدود ۴۰ تا ۴۲ میلیون یورو اعلام شده است. شرکت نرم‌افزاری Abaqus نیز در این سال به مالکیت تامسون رویترز درآمد. این شرکت سرویس‌های مالی و مالیاتی متعددی برای کشورهای اروپایی عرضه کرده بود. شرکت‌های Breaking Views و Sabrix، اهداف بعدی تامسون رویترز بودند که در سال ۲۰۰۹ به این شرکت اضافه شدند.
در سال‌های بعدی نیز شرکت‌های متعدد آماری، مالی و نرم‌افزاری به تامسون رویترز اضافه شدند. شرکت نروژی Point Carbon یکی از خریدهای این شرکت بود که در زمینه‌ی آنالیز اطلاعات بازار انرژی فعالیت می‌کرد. در دسامبر سال ۲۰۱۱، شرکت توسعه‌ی وبسایت Emochila به تامسون رویترز پیوست. خرید این شرکت به‌منظور توسعه‌ی سرویس‌های نرم‌افزاری تحت فضای ابری خریداری شد.
در ژانویه‌ی سال ۲۰۱۲، بزرگ‌ترین شرکت توسعه‌ی نرم‌افزارهای مالی کانادا یعنی Dr Tax توسط تامسون رویترز خریداری شد. یک سال بعد و در ژانویه‌ی سال ۲۰۱۳، شرکت اطلاعات کاربردی حقوقی Practical Law به زیرمجموعه‌ی بخش حقوقی تامسون رویترز اضافه شد. تمرکز اصلی این شرکت روی اطلاعات آموزشی کاربردی حقوقی و ابزارهای اطلاعاتی برای شرکت‌های حقوقی است. این شرکت در زمان خرید توسط تامسون رویترز، ۷۵۰ کارمند داشت.
در سال ۲۰۱۳، تامسون رویترز با همکاری شرکت‌های بزرگ مالی در سرتاسر جهان، پیام‌رسان Eikon را عرضه کرد. این پیام‌رسان برای ارتباط متخصصان بورس و تجارت‌های مالی استفاده می‌شود و شبکه‌ای عظیم از آن‌ها را گردهم آورده است.
از محصولات انقلابی دیگر این گروه که در بخش انتشار اخبار عرضه شد، Reuter TV نام دارد که اخبار ویدیویی را به بهترین نحو برای مخاطبان عرضه می‌کند. سرویس‌های این تلویزیون اینترنتی، کار را برای ناشران و شرکت‌های تبلیغاتی نیز آسان کرده است.
